donderdag 31 december 2009

31 DECEMBER

Zo zag tot vanmiddag mijn naai kamer eruit...Een bende.
Want we zijn de dagen tussen Kerst en Oud en Nieuw nuttig gaan besteden. Ben had verplicht vrij en dan wil je toch ook iets doen...Toch?
We hebben 4 vuilniszakken met troep weggegooid uit Malea's kamer, 1 verhuisdoos vol met spullen naar zolder gedaan en 2 vuilniszakken met knutsel spullen waar de meiden te groot voor waren naar opa en oma gedaan voor de kleinste kleinkinderen.
Van naaien is deze week met klussen en werken niets terecht gekomen.


Wel 's avonds op de bank een handwerkje maar de echte afwerking moet wachten tot het nieuwe jaar ( dat duurt niet lang meer).


Nog voor de Kerst kwam deze stitchery klaar.
Natuurlijk moest er weer iets veranderd worden aan de muur voordat het kon hangen...( Soms wordt Ben er wel eensmoe van,raar hè??).




En vlak voor de Kerst werden deze tijdschriften bezorgd. Daar kun je zo lekker bij wegdromen....


Van deze stitchery bijvoorbeeld. Ik moet bekennen dat de stof met het patroon al klaar ligt, ik wacht alleen nog op het goede kleur garen....Ook voor volgend jaar dus!







En tada!!!!!
Nog net op tijd kwam de slaapkamer van Malea klaar!
Wat zal zij lekker slapen vanavond. Ze heeft er de hele middag al vertoefd.
Lekker rommelen met haar spullen.




En dan kan nu oudejaarsavond beginnen.
De oliebollen staan klaar, de appelflappen net uit de oven gehaald, de hapjes klaar en het bier staat koud.
En nu wachten totdat de visite komt.








zondag 20 december 2009

THE MOST WONDERFUL TIME OF THE YEAR

De december maand in een notendop...
Het is een tijd die ik niet wil missen maar wat ontzetten druk is 'ie toch.
De afgelopen dagen ben ik bezig geweest om deze stitcheries af te maken als kerstcadeautjes voor mijn schoonzuster haar moeder, zus en tante.
Zij komen uit Engeland en elk jaar krijgen mijn kinderen iets met de Kerst van hun.
Daar moest wat tegenover staan vond ik.
Dus toen ik dit patroon zag was ik verkocht. Alleen vertrekt mijn broer a.s woensdag en zag ik mijn ouders vrijdagavond en dat was het laatste moment om de cadeautjes te geven want we wonen tenslotte niet bij elkaar in de buurt.
Het patroon van de kerstboom kun je hier http://www.gailpandesigns.typepad.com vinden.
En op donderdagavond half elf waren de stitcheries klaar.
Dat was gelijk twee vliegen in een klap want Cèntaine vertrok vrijdag naar de wintersport met school en de kleren die ze toen aan had moesten mee, al wachtende tot het moment dat de wasmachine klaar was kon ik borduren.
En toen vrijdag nadat we Cèntaine op de bus hadden gezet de stitcheries gestreken en ingelijst. Heerlijk die lijstjes van de ikea.
En om half acht toen mijn ouders kwamen had ik mijn kerstcadeautjes klaar!
( Op de een of andere manier heb ik iets van stress nodig om de dingen klaar te krijgen, het gaat bij mij nooit in alle rust goed voorbereid, in tegenstelling tot veel andere dingen).
Natuurlijk hebben we ook Sinterklaas gevierd.Samen met alle kleinkinderenbij opa en oma.
Wat heerlijk om al die koppies te zien glunderen van 3 zakken met cadeautjes!!!
Als je dat zo ziet verlang je er zo weer naar om kind te zijn.
Nog heerlijk van het moment te genieten zonder stil te hoeven staan bij alle dingen waar wij als volwassenen zo druk mee zijn en verantwoordelijk voor zijn.

Omdat het voor de kleintjes veel te lang duurt om ook nog aanwezig te zijn bij alle surprises hebben wij zondags nog met de kinderen en aanhang het feestje nog eens dunnetjes over gedaan.
En zo zie je dat de grote kinderen ook nog vol spanning zitten te wachten op wat er komen gaat.


Ben vroeg of ik nog een idee wist voor een surprise voor een meisje...Welk meisje was mijn vraag maar daar kreeg ik geen antwoord op...
Geen wonder want hij had mij "getrokken" .
En toen had hij het volgende probleem.
Zijn surprise klaar maar waar laat je nu de cadeautjes???
Die werden er maar naast gelegd.
Maar deze surprise ligt nu te pronken in de vensterbank. want ik vind het jammer om deze weg te gooien.

Oja, We moesten voor school ook nog een presentatie houden en dat was met recht een wereld presentatie. Klasgenoten moesten ons beoordelen en konden ons niet anders dan een tien geven!

En met mijn quiltvriendinnen ben i kook nog een ochtend bij Bep geweest....
Alleen was Cèntaine vergeten de extra digitale camera van oma te vragen dus zij heeft ons toestel mee.
Foto's hiervan moeten dus nog even wachten.

Nou dat was mijn leven in en notendop....
Ik hoop in het vervolg iets meer tijd te kunnen maken voor het bloggen...
EN HANDWERKEN!!!!!
Want daar km ik op dit moment tijd voor tekort, vind ik zelf.

Mocht ik je niet meer spreken voor die tijd:

IK WENS JOU EN DE JOUWE ZEER FIJNE DAGEN TOE MET VEEL LIEFDE OM JE HEEN!