HUTSPOT

Afgelopen dinsdag kwamen we weer bij elkaar met onze Bee, voor het eerst op dinsdag omdat de donderdag niet meer lukt.

Wil een lieve quiltvriendin drukte me nogmaals op mijn hart om niet te veel te doen...

En nee, je bemoederd me niet maar soms is mijn leven nogal chaotisch.

Wil zei nog tegen mij:" dat als ik wakker werd ik nooit weet wat de dag zal brengen."

En daar moest ik gisteren tijdens het werk aan denken.

Ik was heelijk in het buitengebied van Epe aan het werk lekker met de auto van cliënt naar cliënt, prachtig door het Nijbroekse landschap.

Daar nam ik een van de laatste bochten voordat ik bij de volgende cliënt was en wat zag ik daar op de weg???

Juist koeien.

De boer bracht de kudde van het ene naar het andere weiland maar een paar eigenwijze tantes besloten via de weg te gaan in plaats van langs het weiland..

De dames namen alle tijd en ik dus ook.

Ik kon het niet laten en moest er even een foto van maken.

Dit is blok 7 van de reendeer and snowman stitchery die ik aan het maken ben.

Blok 8 kwam gisterenavond om half 12 klaar maar moet nog gestreken worden dus die hou je nog te goed van mij.

Voor nu een fijn weekend.

Morgen gaan we de airbornetocht lopen in Oosterbeek.

Ben met Malea en Ximene de 10 kilometer en Cèntaine en ik de 25 kilometer.

Zondag dus heerlijk op de bank met een handwerkje om bij te komen.